EMEKLİ ÖĞRETMEN FADİMANA CAN’IN KALEMİNDEN

Bir matematik profesörü Nobel ödülü almıştı. Ödül töreninden sonraki ilk dersinde, öğrencilerinden biri kendisine şöyle bir soru sordu: Efendim! Dünyada yüzlerce Matematik Profesörü var. Ancak bu kadar bilim adamı arasında, ödülü size lâyık gördüler. Sizi diğerlerinden ayıran özellik neydi?

Profesör, bu farklı soruya önce bir tebessümle cevap verdi. Ardından da, kendisinden merakla cevap bekleyen öğrencisine şunları söyledi: Doğrusunu söylemek gerekirse, hepsini anneme borçluyum! Çünkü ben küçük bir öğrenciyken, diğer çocukların anneleri, onlar okuldan evlerine döndüklerinde kendilerine: ‘Söyle bakalım, öğretmeninin sorduğu sorulara iyi cevaplar verebildin mi? diye sorarlardı. Benim annem ise bana: ‘Söyle bakalım derdi. ‘Bugün öğretmenine iyi bir soru sordun mu? İşte beni farklı yapan bu oldu. Her zaman diğerlerinin sormadığı soruları sordum ve hayatım boyunca da, sormaya devam ettim!

Üniversiteye kadarki eğitim yolunda bir çocuğun bilinçli bir şekilde yönlendirilmesi gerekir. Ülkemizde sürekli değişen eğitim sistemi, ebeveynlerin çeşitli nedenlerden kaynaklanan yetersizliği gibi pek çok sorunlar bunu zorlaştırmaktadır. Öncelikle karşılanması gereken temel ihtiyaçlar bile zaman zaman sorun olabilmektedir.

İyi bir eğitim almak her çocuğun temel hakkı. Bu konuda en büyük görev ülkemiz koşullarında öğretmenlerimize düşüyor. Ulusları kurtaranlar yalnız ve ancak öğretmenlerdir. diyor Atatürkümüz. Biliriz ki herkes davul çalar ama çomağı makama uyduramaz. Ustalık bir sanattır. Yapılan iş ehlilik ister. Ön ayak olmak öğretmenin işidir. Kendisi öğretmen olan veli bile çocuğu üzerinde öğretmeni kadar etkili değildir. Öğretmeninin adeta sihirli bir değneği vardır.

Seneca; her kötülük zayıf karakterden doğar , diyor. Çocuk düşe kalka büyüse de gerektiğinde elinden tutmasını bilmelidir. İyi bir insan olmak için zekânın olumlu yönlendirilmesi, çağdaş bilim ve eğitim esaslarına göre verilen eğitim ve öğretimle olur.

Okula uyum sağlamış, istekle öğrenen, mutlu çocuk ister velilerimiz de. Unutmayalım ki, eğitim, öğretim ve fizikî koşullarda eksiksiz bir okul ister onlar da. Kalabalık içinde kaybolmasın ister çocuğu. Bilgi akışının iyi olmasını, çocuğunu iyi analiz eden öğretmenler ile eğitim almasını, çocuğunun ihtiyaç ve yetenekleri doğrultusunda yönlendirilmesini ister. Çocuğunun hayata hazırlanmasının gerçekleştirilmesini ister. Hem okulunu severek gitmesini hem de akademik açıdan iyi olmasını ister. Çocuğunun bir birey olarak görülmesini, özgüveninin desteklenmesini, Sen değerlisin. imajının verilmesini ister. Güzel, sıcak bir ortamda eğitim almasını ister. Geri bildirime önem verilmesini ister. Öğretmenlerin ve okul yönetiminin kendilerini de anlamalarını, dinlemelerini, desteklemelerini ister. Donanımlı, deneyimli, özverili çalışma ortamı görmek ister.

Çocukları duymayınız, görünüz, der İngiliz atasözü. Eğitim, çocuğa saygıyla başlar, der Emerson. Sevgiyle, saygıyla, özveriyle, yılmadan eğitilmelidir çocuklarımız.

Genellemelerle, ümitsizliklerle hepimiz zarar görürüz. İlgili ya da ilgisiz ayırımı yapmadan velileri bilgilendirmek gerekir. Velilere gerekenleri, eksik olanları, yapılması gerekenleri sade ve basit bir dille süreç boyunca ifade etmek öğrenciye de, öğretmene de, aileye de, topluma da kazançtır. Karşılıklı iyi niyetle yaşam daha da güzelleşir. Sür git. dememişler; Gör geç! demişler. Kusurlar hoş görülmeli, giderilmeye çalışılmalıdır ki ilerleyelim. Hepimiz yol alalım. Kimimiz öğretmen, kimimiz veli, kimimiz öğrenci. Kalem gerek bizlere. Yolumuz açık olsun. Burası bizim. Nerede birlik, orada dirlik ,unutmayalım.

Küçük Bir Anekdot

Öğretmen: Öğrencilerin günlük hayatında en çok kullandığı kelimeyi söyleyebilir misin ;

Öğrenci, kafası karışmış bir şekilde : Bilmiyorum. der.

Öğretmen:Aferin, otur yerine, bildin.

CanFadimana